-
1 potępiać
impf ⇒ potępić1* * *-piam, -piasz, -pić; perf; vt* * *ipf.potępić pf. (= uznać za złe) condemn ( jako coś as sth); denounce (kogoś/coś jako kogoś/coś sb/sth as sb/sth); dispraise; potępiać kogoś za coś condemn sb for sth; potępiać z góry foredoom.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > potępiać
-
2 potępiać
1) ( oceniać negatywnie)\potępiać coś etw verurteilen, etw aburteilenpotępić kogoś [za coś] jdn [für etw] verurteilen +akk2) rel verdammendusza potępiona verdammte Seele f -
3 verdammen
verdammen * [fɛɐ'damən]vt2) ( verurteilen)jdn zu etw \verdammen skazać kogoś na cośzu etw verdammt sein być skazanym na coś -
4 blame
[bleɪm] 1. nwina f2. vtto blame sb for sth — obwiniać (obwinić perf) kogoś o coś
to be to blame — być winnym, ponosić winę
* * *[bleim] 1. verb1) (to consider someone or something responsible for something bad: I blame the wet road for the accident.) winić2) (to find fault with (a person): I don't blame you for wanting to leave.) potępiać2. noun(the responsibility (for something bad): He takes the blame for everything that goes wrong.) wina
См. также в других словарях:
potępiać – potępić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}w czambuł {{/stl 13}}{{stl 7}} potępić kategorycznie; wszystko lub wszystkich bez wyjątku; w całości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potępiano w czambuł wszelkie przejawy indywidualizmu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piętnować — ndk IV, piętnowaćnuję, piętnowaćnujesz, piętnowaćnuj, piętnowaćował, piętnowaćowany 1. «uznawać coś za zło, za hańbę, surowo osądzać, ostro potępiać kogoś lub coś (zwykle wobec opinii ogółu, środowiska)» Piętnować przekupstwo, donosicielstwo,… … Słownik języka polskiego
pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… … Słownik języka polskiego
piętnować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, piętnowaćnuję, piętnowaćnuje, piętnowaćany {{/stl 8}}– napiętnować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ostro potępiać, krytykować kogoś lub coś, zwykle… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
rozedrzeć — dk XI, rozedrzećdrę, rozedrzećdrzesz, rozedrzećdrzyj, rozdarł, rozdarty, rozdarłszy rozdzierać ndk I, rozedrzećam, rozedrzećasz, rozedrzećają, rozedrzećaj, rozedrzećał, rozedrzećany «drąc rozdzielić coś na dwie lub więcej części, zrobić w czymś… … Słownik języka polskiego
ciskać — ndk I, ciskaćam, ciskaćasz, ciskaćają, ciskaćaj, ciskaćał, ciskaćany cisnąć dk Va, ciskaćnę, ciśniesz, ciśnij, ciskaćnął, ciskaćnęła, ciskaćnęli, ciśnięty, ciskaćnąwszy 1. «rzucać, miotać» Ciskać kamienie a. kamieniami. Cisnąć czapkę na stół a.… … Słownik języka polskiego
potępić — dk VIa, potępićpię, potępićpisz, potępićtęp, potępićpił, potępićpiony potępiać ndk I, potępićam, potępićasz, potępićają, potępićaj, potępićał, potępićany 1. «uznać coś za złe, ocenić negatywnie, uznać kogoś winnym czegoś; zganić, napiętnować»… … Słownik języka polskiego
potępiająco — przysłów. od potępiający (p. potępiać) Spojrzeć, patrzeć na kogoś potępiająco. Ocenić coś potępiająco … Słownik języka polskiego
czambuł — czambuł* {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. potępiać – potępić {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}w czambuł {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyganiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyganiaćam, przyganiaća, przyganiaćają, przyganiaćany {{/stl 8}}– przyganić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przyganiaćnię, przyganiaćni, przyganiaćgań, przyganiaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} krytykować kogoś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień